Το 2024 επιβεβαιώθηκε από την Υπηρεσία Κλιματικής Αλλαγής Copernicus (C3S) ως το θερμότερο έτος που έχει καταγραφεί παγκοσμίως και το πρώτο ημερολογιακό έτος όπου η μέση παγκόσμια θερμοκρασία ξεπέρασε τους 1,5°C πάνω από τα προβιομηχανικά επίπεδα.
Η C3S υλοποιείται εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής από το Ευρωπαϊκό Κέντρο Μεσοπρόθεσμων Μετεωρολογικών Προγνώσεων (ECMWF), του οποίου οι επιστήμονες παρακολουθούν βασικούς κλιματικούς δείκτες και καταγράφουν πρωτοφανή ημερήσια, μηνιαία και ετήσια ρεκόρ θερμοκρασιών για το 2024. Η ανθρωπογενής κλιματική αλλαγή παραμένει ο κύριος παράγοντας για τις ακραίες θερμοκρασίες αέρα και επιφάνειας θάλασσας, ενώ άλλοι παράγοντες, όπως το φαινόμενο Ελ Νίνιο, συνέβαλαν επίσης στις ασυνήθιστες θερμοκρασίες του έτους.
Φέτος, οι ακόλουθοι οργανισμοί που ασχολούνται με την παγκόσμια παρακολούθηση του κλίματος – ECMWF, NASA, NOAA, το UK Met Office, το Berkeley Earth και ο Παγκόσμιος Μετεωρολογικός Οργανισμός (WMO) – κατέβαλαν συντονισμένη προσπάθεια για να συγχρονίσουν τη δημοσίευση των δεδομένων τους, επισημαίνοντας τις εξαιρετικές συνθήκες που επικράτησαν το 2024.
Κύρια σημεία για την παγκόσμια θερμοκρασία αέρα:
Το 2024 ήταν το θερμότερο έτος στις παγκόσμιες καταγραφές θερμοκρασίας από το 1850. Σύμφωνα με το ERA5, η παγκόσμια μέση θερμοκρασία των 15,10°C ήταν 0,72°C υψηλότερη από τον μέσο όρο 1991-2020 και 0,12°C υψηλότερη από το 2023, το προηγούμενο θερμότερο έτος. Αυτό ισοδυναμεί με 1,60°C πάνω από την εκτίμηση της θερμοκρασίας της περιόδου 1850-1900, που θεωρείται το προβιομηχανικό επίπεδο.
Το 2024 είναι το πρώτο ημερολογιακό έτος που ξεπέρασε τους 1,5°C πάνω από τα προβιομηχανικά επίπεδα.
Κάθε ένα από τα τελευταία 10 έτη (2015–2024) συγκαταλέγεται στα 10 θερμότερα έτη.
Η μηνιαία παγκόσμια μέση θερμοκρασία ξεπέρασε τους 1,5°C πάνω από τα προβιομηχανικά επίπεδα για 11 μήνες μέσα στο έτος. Από τον Ιούλιο 2023, όλοι οι μήνες εκτός του Ιουλίου 2024 ξεπέρασαν το όριο των 1,5°C.
Στις 22 Ιουλίου 2024 καταγράφηκε νέο ρεκόρ ημερήσιας παγκόσμιας μέσης θερμοκρασίας στους 17,16°C.
Το 2024 ήταν το θερμότερο έτος για όλες τις ηπειρωτικές περιοχές, εκτός της Ανταρκτικής και της Αυστραλασίας, καθώς και για μεγάλα τμήματα των ωκεανών, ειδικά τον Βόρειο Ατλαντικό, τον Ινδικό και τον δυτικό Ειρηνικό Ωκεανό.
Το 2024 σημειώθηκαν τρεις εποχές-ρεκόρ ζέστης: χειμώνας (Δεκέμβριος 2023–Φεβρουάριος 2024), άνοιξη (Μάρτιος–Μάιος) και καλοκαίρι (Ιούνιος–Αύγουστος), με αποκλίσεις 0,78°C, 0,68°C και 0,69°C αντίστοιχα από τον μέσο όρο 1991-2020.
Κάθε μήνας από τον Ιανουάριο έως τον Ιούνιο 2024 ήταν θερμότερος από τον αντίστοιχο μήνα οποιασδήποτε προηγούμενης χρονιάς. Από τον Ιούλιο έως τον Δεκέμβριο, εκτός από τον Αύγουστο, οι μήνες ήταν οι δεύτεροι θερμότεροι μετά το 2023. Ο Αύγουστος 2024 ισοβάθμησε με τον Αύγουστο 2023 ως ο θερμότερος που έχει καταγραφεί.
Κύρια σημεία για τη θερμοκρασία της επιφάνειας των ωκεανών:
Το 2024, η ετήσια μέση θερμοκρασία της επιφάνειας της θάλασσας (SST) στις εξωπολικές περιοχές έφτασε στο ρεκόρ των 20,87°C, 0,51°C πάνω από τον μέσο όρο 1991-2020.
Η μέση θερμοκρασία SST στις εξωπολικές περιοχές ήταν σε επίπεδα ρεκόρ από τον Ιανουάριο έως τον Ιούνιο 2024. Από τον Ιούλιο έως τον Δεκέμβριο 2024, η SST ήταν η δεύτερη υψηλότερη που έχει καταγραφεί για την εποχή, μετά το 2023.
Το 2024 σηματοδότησε το τέλος του φαινομένου Ελ Νίνιο που ξεκίνησε το 2023 και τη μετάβαση σε πιο ουδέτερες ή Λα Νίνια συνθήκες.
Ευρωπαϊκά στοιχεία θερμοκρασίας:
Το 2024 ήταν το θερμότερο έτος που έχει καταγραφεί στην Ευρώπη, με μέση θερμοκρασία 10,69°C, 1,47°C πάνω από τον μέσο όρο 1991-2020 και 0,28°C υψηλότερη από το προηγούμενο ρεκόρ του 2020.
Η άνοιξη και το καλοκαίρι του 2024 ήταν τα θερμότερα που έχουν καταγραφεί στην Ευρώπη, με μέσες θερμοκρασίες 1,50°C και 1,54°C πάνω από τον μέσο όρο 1991-2020.
Άλλα σημαντικά σημεία:
Η συνολική ποσότητα υδρατμών στην ατμόσφαιρα έφτασε σε επίπεδο ρεκόρ το 2024, περίπου 5% πάνω από τον μέσο όρο 1991–2020, σύμφωνα με το ERA5. Αυτό είναι περισσότερο από 1% υψηλότερο σε σύγκριση με το 2016 και το 2023, τα έτη με τις προηγούμενες υψηλότερες και δεύτερες υψηλότερες τιμές αντίστοιχα.
Οι ακραίες θερμοκρασίες και η υψηλή υγρασία συνέβαλαν στην αύξηση των επιπέδων θερμικής καταπόνησης. Μεγάλο μέρος του Βόρειου Ημισφαιρίου βίωσε περισσότερες ημέρες από τον μέσο όρο με τουλάχιστον «ισχυρή θερμική καταπόνηση» κατά το 2024, ενώ σε ορισμένες περιοχές παρατηρήθηκαν περισσότερες ημέρες με «ακραία θερμική καταπόνηση».
Το 2024, η έκταση της γης που επηρεάστηκε από τουλάχιστον «ισχυρή θερμική καταπόνηση» έφτασε σε νέο ετήσιο μέγιστο ρεκόρ στις 10 Ιουλίου, όταν περίπου το 44% της γης επηρεάστηκε από «ισχυρή» έως «ακραία θερμική καταπόνηση». Αυτό είναι 5% περισσότερο από το μέσο ετήσιο μέγιστο.
Στην Ανταρκτική, μετά την καταγραφή ιστορικά χαμηλών τιμών για την εποχή του έτους κατά τη διάρκεια οκτώ μηνών του 2023, η έκταση του θαλάσσιου πάγου έφτασε ξανά σε επίπεδα ρεκόρ ή κοντά σε ρεκόρ για μεγάλο μέρος του 2024. Από τον Ιούνιο έως τον Οκτώβριο, η μηνιαία έκταση κατατάχθηκε ως η δεύτερη χαμηλότερη μετά το 2023, ενώ τον Νοέμβριο ήταν η χαμηλότερη. Στο ετήσιο ελάχιστο τον Φεβρουάριο, η μηνιαία έκταση κατατάχθηκε ως η τρίτη χαμηλότερη στην καταγραφή δορυφόρων.
Στην Αρκτική, η έκταση του θαλάσσιου πάγου ήταν σχετικά κοντά στον μέσο όρο 1991–2020 μέχρι τον Ιούλιο, αλλά υποχώρησε πολύ κάτω από τον μέσο όρο τους επόμενους μήνες. Στο ετήσιο ελάχιστο τον Σεπτέμβριο, η μηνιαία έκταση κατατάχθηκε ως η πέμπτη χαμηλότερη στην καταγραφή δορυφόρων.
Οι ατμοσφαιρικές συγκεντρώσεις διοξειδίου του άνθρακα και μεθανίου συνέχισαν να αυξάνονται και έφτασαν σε επίπεδα ρεκόρ το 2024, στις 422 μέρη ανά εκατομμύριο (ppm) και 1897 μέρη ανά δισεκατομμύριο (ppb) αντίστοιχα. Οι συγκεντρώσεις διοξειδίου του άνθρακα το 2024 ήταν 2,9 ppm υψηλότερες από το 2023, ενώ οι συγκεντρώσεις μεθανίου ήταν 3 ppb υψηλότερες.
Comentarios